Dag 7: Memphis

Vandaag zijn we op tijd opgestaan, want tijd voor Graceland! Ik had gelezen dat je tussen 7.30 en 8.30 uur het terrein op mag lopen tot aan het huis en bij de graven kunt kijken. Dat kost niets en het leek ons wel wat in de hoop dat het niet te druk zou zijn. We waren blij dat we dat gedaan hadden! Het was er inderdaad heerlijk rustig en het was nog droog, wat later op de dag wel anders zou zijn. Ik vond het een hele ervaring om de oprijlaan op te lopen, richting het huis en daarna naar het graf te lopen. Misschien wel het meest indrukwekkende van alles, juist vanwege de rust.
Hierna zijn we gaan ontbijten en daarna hebben we kaarten gekocht voor de tour door Graceland. Ruben mocht kiezen of hij alleen de 'Mansion Tour' wilde doen of de tour inclusief auto's, kleding en vliegtuigen. Hij koos voor de laatste. We troffen een onwijs aardige vrouw bij de kaartverkoop, die naar Ruben keek en zei: Ah, he is definitely six. Tot 7 jaar mochten kinderen gratis naar binnen dus hebben we dankzij haar mooi een flink bedrag uitgespaard. Eigenlijk mocht hij geen iPad mee als hij geen kaartje had, maar op wonderbaarlijke wijze was hij toen weer 8. Ruben kreeg de Nederlandse jeugdtour op zijn iPad en wij gingen voor de Engelse, ingesproken door John Stamos, in Nederland beter bekend als Uncle Jesse uit Full House. Het was letterlijk massatoerisme. Met zijn allen werden we door het huis geleid. Gelukkig wel tijd genoeg om foto's te maken en opjagen was er gelukkig niet bij. Maar wat waren we blij dat we al bij het graf waren geweest in alle rust! Na de tour van het huis regende het dat het goot. Gelukkig waren de exposities met auto's en kleding binnen. De auto's waren fantastisch om te zien, wat een schitterende wagens. Onze trouwauto was een roze Cadillac, daar hebben we dus flink wat foto's van. Ook hebben we een replica gekocht voor onszelf en ook Ruben wilde er graag een, dus die heeft hij natuurlijk gekregen.
Hierna leidde de expositie naar zijn jaren in het leger en naar de artiesten die werden beinvloed door Elvis. Tot slot konden we zijn kleding nog bekijken. Wat zijn die pakken toch geweldig! Inmiddels was Ruben er wel een beetje klaar mee, dus zijn we gauw naar de vliegtuigen wezen kijken voordat we naar de stad gingen. De Lisa Marie is echt ongekend luxe, zeker voor die tijd. Ruben zag ons wel terugvliegen met zo'n zelfde vliegtuig.
Na de vliegtuigen stond de Sun Studio op de planning. Ook hier wilden we graag een tour doen. Deze zou een klein uurtje duren dus dat kon nog wel. Het was een superleuke tour, met een hele goede gids. Dachten we dat Abbey Road heilige grond was, nou dit was minstens zo heilig. De tour eindigde met de originele microfoon uit de beginjaren. Daarmee mocht iedereen op de foto, op de plek waar Elvis had gestaan tijdens het opnemen van That's Alright Mama in 1954. Ruben kreeg nog een plectrum van de Sun Studio van onze gids.
Na deze tour zijn we naar het Hard Rock Cafe gegaan om te eten en een pin te kopen. Het ligt aan de rand van Beale Street, de uitgaansstraat van Memphis. Na het eten zijn we die straat ingegaan om alle obscure kroegen en winkeltjes te bekijken. Op d terugweg naar het hotel realiseerde ik me opeens dat het Lorraine Motel nog op mijn verlanglijstje stond. We bleken er slechts 5 minuten vandaan te zijn, dus daar zijn we nog naartoe gereden. Het Lorraine Motel is de plek waar Martin Luther King Jr is doodgeschoten. Hij gaf zijn speech op een van de balkons. De plek is in originele staat teruggebracht, compleet met de auto's uit die tijd en een replica van de bloemenkrans die een paar dagen later aan het balkon hing. Aangezien onze voeten niet meer konden, hebben we het bij een bliksembezoek gehouden. Bij terugkomst hebben we nog even gezwommen. Onze twee dagen in de gevaarlijkste stad van de VS (volgens de FBI) hebben we overleefd. Morgen gaan we de Blues Highway rijden en waarschijnlijk in de vroege ochtend nog eventjes langs Graceland. Het is al zolang onze droom om hier naartoe te gaan, ik ben er nog niet aan toe om al afscheid te nemen!